این قلعه بر فراز قله کوه شیندان یا شندان در 5 کیلومتری نمین و، غرب آستارا و شرق زوواند قرار داشته و یکی از مهمترین آثار تاریخی منطقه محسوب می گردد.  این قلعه درشمال گردنۀ حیران و در محور اردبیل و آستارا بعد از تونل در سمت چپ دیده می شود این قلعه از نمین هم از دور قابل رویت بوده و در حال حاضر درخاک جمهوری آذربایجان نزدیک خط مرزی قرار دارد. و از قلاع محکم و تاریخی آذربایجان است. نام قلعه مانند «بذ» «الینجه» «کیش» گله سن گورسن از قدیم و در منابع تاریخی به چشم می خورد. بنای آن احتمالاً همانند محال است؛ و نمین مربوط به  قبل از اسلام دوره ساسانیان است.

قطران تبریزی (میلادی 1080-1010) در مدح ابونصر حمدان (محمد) ابن و هسودان در شعرهایی که سروده از قلعه شیندان با نام شیندان چنین یاد می کند.

هنوز او به غزا می نرفته بود که بود                  سر هزیمستان بر گذشته از سیندان

«با الهام از بنای همین قلعه مَمَلان ابن وهسودان در شهر اردبیل هزار قلعه برای ساختن فرمان داد.»

امیر گفت بباید به اردبیل دژی                        بنا کنند که جاوید ماند آن بنیان

، خاقانی شیروانی (1199-1121) میلادی- در وفات اصفهبد کیاکواشیرین قصیده ای سروده و از آستارا، روستای ارچیوان و قلعه شیندان نام برده و آن را به نظم کشیده است.

 پـادشـاه تـازه تـر و جـوان                                     ای جمالدین چو اصفهبد نماند

همچو شاخ ارغون بدوردباد                                    حصن شندان و ارجون بدرود باد 

حمداله قزوینی 1304 میلادی در کتاب نزهه القلوب در بارۀ قلعه شیندان اطلاعات لازم را بازگویی کرده است. در نوشته وی در مقابل قلعه شیندان از محلی بنام گوربابک و قلعه (بذ) در نزدیک اردبیل نیز نام برده شده است

. بنای تاریخی قلعه سنگی و از ساروج ساخته شده از قرات حیران و ونه بین  مسیر جاده اردبیل تا آستارا کاملاً قابل رویت می باشد.

گویند زمانی محل اقامت و فرماندهی بابک خرم دین بوده که قلعه شیندان مشرف به آن است که در مقابل دید و تیررس واقع شده است. قسمتی از قبرها متعلق به گبرها (گور قبری)و قسمتی پا بغرب و سر به شرق دفن شده اند. در آثار قره قویونلوها دوره شاه اسماعیل صفوی می باشد. قبر عیسی خان و موسی خان مهرانی و چشمه جن در پائین این مکان قرار دارد و ارتفاع آن 1850 متر است.

در عالم آرای عباسی اسکندر بیگ منشی درباره قلعه شیندان می نویسد: قلعه شیندان قلعه ایست بر فراز کوه رفیع واقع شده .و از غایت بلندی با فلک و افلاک دعوی مساوات می نماید . ساکنانش در برجهای رفیع و با صبر و حوصله به نگهبانی در شب و روز مشغول اند. دامن آن کوه بلند مانند بیشه و جنگل است که یکراه بیشتر ندارد شرایط آن طوری است که عبور یک نفر پیاده از آن راه به دشواری می گذرد. امراء در داخل قلعه مکان مناسب برای سکونت دارند. و مردم طوالش برای اظهار دولت خواهی نزد امرا آمده و خدمات مرجوعه را انجام می دهند حمزه خان طالش به حصانت و استحکام قلعه شندان که در تصرف او بود اعتماد نموده آنرا مامن خود پنداشته به قاعده سابق ملوک ننموده درآمدن به پایه سریر اعلی (شاه عباس) اهمال و اغفال می ورزید در آن وقت که انتظام مهمات ولایت آذربایجان به رای و رویت ذوالفقار خان برادر فرهاد خان مفوض گردید و الکای لنکر کنان را که امیر حمزه خان به خود سر متصرف بود به الوند سلطان برادر فرهاد خان دادند و او تمکین مشارالیه نکرده او را دخل نداد و حکم جهان مطاع به نفاد پیوست که ایالت پناه محمدی خان تخماق که در حدود دارالارشاد اردبیل می بود به اتفاق اولاد صدر الدین خان صفوی و طبقه شیخاوندیان و شاهی سیونان متوجه آنصوب گشته تا الوند سلطان را در حکومت آنجا متمکن سازند.