قریه داشکسن امروز به شهر اردبیل متصل شده است و چه خوب است اهالی گذشته خود را فراموش نکنند و دراولین اقدام  می توانند برج کلاه فرنگی تاریخی موجود در این منطقه را باز سازی نمایند . 

قريه ججين به زبان محلي «داش كَسَنْ» ناميده ميشود. در گويش آذربايجاني «داش» يعني «سنگ» و «كَسَنْ» به معني برنده است و مي توان داش كسن را به «سنگ بر» ترجمه كرد. و اين به خاطر آن  است كه ججيني ها از زماني كه خود را شناختند همواره با سنگ سر و كار داشتند كار اغلب مردم اين روستا سنگ‌بري از كوهپايه‌هاي مجاور و حمل آن به دهكده خود يا به شهر اردبيل است. از اين سنگها كه بيشتر آهكي است در ساختمان خانه ها استفاده مي‌شود.

»  رودخانه « بالخلو » اين دهكده را از شهر اردبيل جدا مي‌كند و رابط اين قريه به شهر ، پل هفت چشمه رود بالخلو است

آنچه در اين دهكده جلب توجه مي كند وجود دو برج يكي با كلاه فرنگي تنگ و ديگري با كلاه فرنگي وسيع است. اين دو برج يادگاري از حكومت فئودالها در اين سامان است، اهالي دهكده ساختمان اين برج‌ها را به دهها سال پيش نسبت مي دهند

و نخستين مالك دهكده به اسم « محسن خان سردار فاتح » معرفي مي نمايند.

، رييس انجمن قریه ججین قبل از انقلاب حاجي بالاخان محمودي و اعضاي انجمن ، رجب قيداري – يدالله عليزاده – چوپان قهرماني و سليمان غضنفري بودند.

وکوچه‌هاي ججين ميتوان از كوچه ، حاجي اژدر- حاجي مير‌كريم – حاجي بالاخان – ميرزا باقر – غضنفر – نفظ الله و … نام برد.

از هنرهاي دستي مردان اين دهكده بايد از كوزه‌گري نام برد كه رسمي است ديرينه و اگرچه كوزه‌گران در كارگاههايي كار مي‌كنند كه بسيار تنگ و تاريك است معذالك پير‌مردي روشندل را ديدم ، كه با ذوق و علاقه‌اي توصيف‌ناپذير به كار مشغول بود و سخت مي‌كوشيد تا رسم ديرينه كوزه‌گري را در دهكده خود حفظ نمايد.

و از معلمین قدیمی این دهکده می توان  به میر عباس سید حاتمی اشاره نمود