موسسه مطالعات و تدوین تاریخ اردبیل

اردبيل ، اولين نشرية اردبيل ، برگ سبز نام داشت که در ربيع الاول 1326هفته اي دوبار انتشار مييافت ، اما با آغاز استبداد صغير ، پس از نشر هشت شماره ، تعطيل شد (صدر هاشمي ، ج2 ، ص14؛ محمديان اردي ، ج1 ، ص19 ف28-29). از نشريه اي به نام اتفاق نيز ياد ميشود ، که احتمالاً حزب اتفاق در فاصلة سالهاي  1323 تا 1326 ، منتشر ميکرده است ولي اطلاعي از ان در دست نيست و دشوار بتوان از ان به عنوان نخستين نشرية اردبيل نام برد (  صفري ، ج 1 ، صب192 ، ج3 ، ص 2ث2ث7؛ محمديان اردي ، ج1 ، ص17-18). در دوره قاجار اردبيل فقط يک روزنامه داشت. نشرية بعدي ، با فاصلة زياد در 1306 ش با نام جودت ، به مديريت حسن جودت ، به چاپ رسيد و نشر ان تا 1325 ش ادامه داشت.

پس از ان تا 1328ش هيچ نشريه اي در اردبيل منتشر نشد ، ولي از ان سال تا 1332 ش دوران رونق روزنامه نگاري در اردبيل بود؛ حدود  دوازده نشريه در آنجا به چاپ رسيد که پس از کودتاي  28 مرداد به تدريج تعطيل شدند ، از جمله شمس ايران ، پيک روز ، سبلان ، قَبَس «1» ، پيغام آشنا ، بهار اذربايجان ، و قزلباش ، از 1335 تا 1357 ش ، بيش از ده نشرية جديد تأسيس شد که در ان ميان روزنامة قبس پيش از ان فعاليت داشت. برخي از نشريات اين دوره متعلق به نهادهاي دولتي ، چون ادارة آموزش و پرورش ، مدارس و فرمانداري  ، بود.

پس از انقلاب اسلامي به ويژه از 1371 ش که اردبيل استان مستقلي شد ، فعاليت روزنامه نگاري در اين منطقه رونق گرفت. اولين نشرية ان هفته نامة پيام اردبيل در 1373 ش منتشر شد  و تا کنون (1385ش) نزديک به سي نشريه از جمله هفته نامه هاي آراز ، اربيل فردا ، مهر اردبيل ، ياشيل مغان ، وراوي ، سه ماهنامة مطبخ (طنز) ، شکوه دانش، خياطي و سه فصلنامة دارالارشاد ، خبرنامه مديريت ، مجلة علمي پژوهش منتشر ميشود که غالباً به دو زبان ترکي – فارسي است (مطبوعات استان اردبيل در يک نگاه ، 1384ش؛  محمديان اردي ، ج1 ، ص104 ، 121 ، 137 ، 152 ، 193 ، 198 ، 205 و جاهاي ديگر).