میر منصور منصوری

این روحانی از مهاجرین طالش بود و در روستای اظماره گرمی سکونت داشت و در جریان قیام سید بخاص بر ضد حزب توده و فرقه دموکرات علاوه بر کمک مالی به وی، مردم را نیز تشویق به حمایت از او کرد. ضمن اینکه دو پسر وی به نام های میر غلام و میر عبدالحسین به جمع مبارزان ضد فرقه پیوسته بودند میر غلام منصوری و سید بخاص از رهبران گروه مبارز بر ضد فرقه شناخته می شدند، از این رو عناصر فرقه بعد از شکست جبهه عشایر مغان میر غلام منصوری را دستگیر و در بازداشتگاه اردبیل زندانی کردند. سپس دموکراتها محکمه خلقی تشکیل داده، او را به اعدام محکوم کردند. سنگین ترین جرم وی همراهی با سید بخاص در به آتش کشیدن دفاتر حزب توده در اردبیل اعلام شد. اجرای حکم اعدام میر غلام موکول به امضای حسن جودت بود، اما او با این امر مخالفت کرد و چون نتوانست محکوم کنندگان وی را در اردبیل متقاعد سازد به تبریز رفت تا از پیشه وری کسب تکلیف کند. کسانی که بر کشتن وی پافشاری می کردند ولی کسانی که به کشتن وی پافشاری می کردند از غیب جودت استفاده کرده و حکم را اجرا نمودند.

برادر وی میرعبدالحسین منصوری به همراه گروه تحت امر حسین آقا خان وطندوست جنگ کنان از مناطق کوهستانی خلخال وارد رشت و به تهران رفت .